2520 - (ق) عَنْ عَائِشَةَ رضي الله عنها أَنَّهَا قَالَتْ: اخْتَصَمَ سَعْدُ بْنُ أَبِي وَقَّاصٍ وعَبْدُ بْنُ زَمْعَةَ في غُلاَمٍ، فَقَالَ سَعْدٌ: هذَا يَا رَسُولَ اللهِ ابْنُ أَخِي عُتْبَةَ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ، عَهِدَ إِلَيَّ أَنَّهُ ابْنُهُ، انْظُرْ إِلَى شَبَهِهِ. وَقَالَ عَبْدُ بْنُ زَمْعَةَ: هَذَا أَخِي يَا رَسُولَ اللهِ، وُلِدَ عَلَى فِرَاشِ أَبِي مِنْ وَلِيدَتِهِ، فَنَظَرَ رَسُولُ اللهِ صلّى الله عليه وسلّم إِلى شَبَهِهِ فَرَأَى شَبَهاً بَيِّناً بِعُتْبَةَ، فَقَالَ: (هُوَ لَكَ يَا عَبْدُ، الْوَلَدُ لِلْفِرَاشِ وَلِلْعَاهِرِ الحَجَرُ، وَاحْتَجِبِي مِنْهُ يَا سَوْدَةُ بِنْتَ زَمْعَةَ) . فَلَمْ تَرَهُ سَوْدَةُ قَطُّ.
ئائىشە رەزىيەللاھۇ ئەنھا رىۋايەت قىلىپ ئېيتتىكى: سەئد ئىبنى ئەبى ۋەققاس ۋە ئابدۇ ئىبنى زەمئە رەزىيەللاھۇ ئەنھۇلار بىر بالا توغرۇلۇق تالىشىپ قالدى، سەئد ئېيتتى: ئى ئاللاھنىڭ ئەلچىسى، بۇ مېنىڭ قېرىندىشىم ئوتبە ئىبنى ئەبى ۋەققاسنىڭ بالىسى، ئۇ ماڭا بۇ بالىنى ئۆزىنىڭ بالىسى ئىكەنلىكىنى ئېيتقان، بۇنىڭ ئۇنىڭغا ئوخشايدىغانلىقىغا قارىسىلا! ۋە ئابدۇ ئىبنى زەمئە ئېيتتى: ئى ئاللاھنىڭ ئەلچىسى، بۇ مېنىڭ قېرىندىشىم، بۇ مېنىڭ دادامنىڭ تۆشەكىدە ئۇنىڭ دېدىكىدىن تۇغۇلدى. پەيغەمبەر ئەلەيھىسسالام ئۇ بالىنىڭ كىمگە ئوخشايدىغانلىقىغا قارىۋىدى، ئۇنىڭ ئوتبەگە ناھايىتى ئوچۇق ئوخشاپ تۇرغىنىنى كۆردى. ئاندىن دېدىكى: ئى ئابدۇ ئىبنى زەمئە ئۇ سىنىڭكى، بالا تۆشەككە تەۋە، زىناخورغا تاش ئېتىلىدۇ. ئى سەۋدە ئۇنىڭدىن يۆگۈنۈڭ! ئۇندىن كېيىن ئۇ سەۋدىنى قەتئىي كۆرۈپ باقمىدى
[خ2218 (2053)/ م1457]