از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «بَيْنَمَا رَجُلٌ يَمْشِي في حُلَّةٍ تُعْجِبُه نفْسُه، مرَجِّلٌ رأسَهُ، يَخْتَالُ في مَشْيَتِه، إِذْ خَسَفَ اللَّهُ بِه، فهو يَتَجَلْجَلُ في الأَرْضِ إلى يوْمِ القِيامةِ»: «مردی در لباسی فاخر، درحالی که موهايش را شانه زده و به خود فريفته شده بود، خرامان و متکبرانه راه می رفت؛ ناگهان الله او را در زمين فرو بُرد و تا روز قيامت در زمين فرو می رود».
از عبدالله بن عمر رضی الله عنهما روايت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لاَ يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَى مَنْ جَرَّ ثَوْبَهُ خُيَلاَءَ»: «الله متعال به کسی نگاه نمی کند که از روی تکبر لباسش را بر زمين بکشاند».
از ابن عمر رضی الله عنهما روایت است که می گويد: باری از کنار رسول الله صلى الله عليه وسلم گذشتم و شلوارم مقداری پايين افتاده بود. رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «يا عبدَ اللهِ، ارْفَعْ إِزَارَكَ»: «ای عبدالله، شلوارت را بالا بکش». آن را بالا کشيدم. فرمود: «زِدْ»: «بيشتر بالا بکش». همچنان شلوارم را بالا می کشيدم تا اینکه شخصی پرسيد: تا کجا؟ فرمود: «إلى أَنْصَافِ السَّاقَيْنِ»: «تا نيمه ی دو ساق».
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «مَا أَسْفَلَ مِنَ الْكَعْبَيْنِ مِنَ الإِزارِ فَفِي النَّارِ»: «بخش پایین تر از دو قوزک پا که با شلوار پوشیده شود، در آتش است».
و از ابوسعيد خدری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «إزرَةُ الْمُسلِمِ إِلى نصْفِ السَّاقِ، وَلاَ حَرَجَ - أَوْ لا جُنَاحَ - فيما بَيْنَهُ وَبَيْنَ الكَعْبَيْن، فَمَا كانَ أَسْفَلَ منَ الكعْبَينِ فَهَوُ في النَّارِ، ومَنْ جَرَّ إِزارهُ بَطَراً لَمْ يَنْظرِ اللَّه إِلَيْهِ»: «شلوار مسلمان تا نصفِ ساق است و مانع يا گناهی ندارد که بين ساق و قوزک باشد و پايين تر از قوزک - چنانچه با شلوار پوشيده شود - در آتش است و الله به کسی که شلوار (لُنگ) خود را از روی تکبر بر زمين بکشد، نگاه نمی کند».
از عمر بن خطاب رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لاَ تَلْبَسُوا الحريرَ، فَإنَّ مَنْ لَبِسهُ فِي الدُّنْيَا لَمْ يَلْبَسْهُ في الآخرةِ»: «لباس ابریشمی نپوشید، هرکس در دنیا آن را بپوشد، در آخرت نمی پوشد».
و در روایتی آمده است: «إِنَّمَا يَلْبَسُ الحَرِيرَ مَنْ لا خَلَاقَ له»: «فقط کسی لباس ابریشمی می پوشد که هيچ بهره ای - از آن در آخرت - ندارد».
و در روایت بخاری آمده است: «مَنْ لا خَلَاقَ له في الآخرةِ»: «کسی که در آخرت بهره ای (از آن) ندارد».
از علی رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم را دیدم که حریری را در دست راستش و طلایی را در دست چپش قرار داد و سپس فرمود: «إنَّ هذَيْنِ حرَامٌ عَلى ذُكُورِ أُمَّتي»: «این دو بر مردان امت من حرام است».
و از ابوموسی اشعری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «حُرِّم لِبَاسُ الحَرِيرِ وَالذَّهَب عَلَى ذُكُورِ أُمَّتي، وَأُحِلَّ لإنَاثِهِم»: «لباس حرير و طلا، بر مردان امتم حرام و برای زنان شان حلال شده است».
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم از اينکه مردها به بدن يا لباس خود زعفران بزنند - يا لباس زرد و زعفرانی رنگ بپوشند - نهی فرمود.